به گزارش حیات به نقل از دانا، امروز بورس شبیه خیابان خلوت بود؛ نه صف خریدی جان داشت، نه صف فروشی وحشت ایجاد کرد. شاخص کل در تمام ۴ ساعت معامله بین ۳ میلیون و ۲۷۳ هزار تا ۳ میلیون و ۲۷۶ هزار واحد بالا و پایین شد و در نهایت با ۰.۰۴ درصد رشد روی عدد ۳ میلیون و ۲۷۴ هزار و ۴۷۳ واحد نشست؛ رشدی که بیشتر شبیه نفس‌های مصنوعی بود تا بازگشت به زندگی.
اما شاخص هم‌وزن، که حال واقعی سهام شرکت‌های کوچک و متوسط را نشان می‌دهد، داستان دیگری گفت: ۰.۱ درصد افت کرد و به ۹۳۷ هزار و ۴۷۰ واحد رسید. یعنی اگر نمادهای غول دلاری و پالایشی را کنار بگذارید، ۹۰ درصد بازار قرمز بوده است.
پول کجا رفت؟ سکوی خروج پول حقیقی امروز دوباره روشن بود؛ ۵۰۴ میلیارد تومان نقدینگی از سهام بیرون کشیده شد. پول هوشمند (حقیقی‌های بالای ۱۰۰ میلیون تومان) هم ۴۷۹ میلیارد تومان فرار کرد؛ یعنی کسانی که معمولاً جهت بازار را تعیین می‌کنند، هنوز به بورس اعتماد ندارند.
ارزش معاملات خرد هم مثل چند ماه گذشته زیر ۱۰ هزار میلیارد تومان ماند؛ دقیقاً ۹,۰۷۹ میلیارد تومان. یکی از معامله‌گران قدیمی سالن به راه دانا گفت: «وقتی معاملات خرد زیر ۱۰ همت باشد، یعنی نه صندوق‌ها خریدارند، نه حقیقی‌ها، نه حقوقی‌ها پول تازه می‌آورند. بازار فقط با گردش همان پول قبلی سرپاست.»
چه نمادهایی شاخص را نگه داشتند؟ تنها چند غول دلاری نگذاشتند شاخص کل قرمز شود. «فملی» و «شپدیس» بیشترین تأثیر مثبت را گذاشتند، در حالی که «فولاد» و «میدکو» سنگین‌ترین فشار را به سمت پایین آوردند. یعنی اگر دلار و کامودیتی‌ها نبودند، امروز شاخص کل هم مثل هم‌وزن قرمز می‌شد.
چشم‌انداز معامله‌گران در سالن چه بود؟ یکی از ایستگاه‌های معاملاتی به خبرنگار راه دانا گفت: «تا وقتی نرخ بهره بالا باشد، دلار در کانال ۶۰-۷۰ هزار تومان نوسان کند و گزارش ۹ ماهه شرکت‌ها هم چیز خاصی نداشته باشد، همین آش است و همین کاسه.» معامله‌گر دیگری که کنار تابلو ایستاده بود، با طعنه اضافه کرد: «بازار الان منتظر دو تا سیگنال است؛ یا دلار بزند بالای ۷۵ هزار تومان که دلاری‌ها بجنبند، یا سازمان بورس یک بسته حمایتی واقعی بیاورد. تا آن روز، همین نوسان ۰.۱-۰.۲ درصدی ادامه دارد.»
در پایان روز، تالار تقریباً خالی بود. بیشتر صندلی‌های کارگزاری‌ها خالی، صدای بلندگوها کم، و نگاه‌ها به سقف؛ انگار همه منتظرند کسی از بیرون داد بزند «بالاخره تصمیم گرفتند!» اما تا این لحظه، فقط صدای نفس‌های ضعیف شاخص کل شنیده می‌شود؛ نفس‌هایی که نه خریدار را امیدوار می‌کند، نه فروشنده را نگران.
نظر شما